Zonder TDE (zie hier) maar met fantastisch zomeravondweer en 3 haantjes en een kippetje hebben we de Alblasserwaard weer eens onveilig gemaakt. Halsreikend werd uitgekeken naar de entree van TDE in onze wielercommune maar helaas hoefde ik slechts 1 kopje koffie met 1 schepje suiker te serveren want Pim was alleen. TDE was op trainingsrit. Gelukkig werden we gecomplementeerd door de vaste leden en klokslag 19.12 werd vertrokken voor een 70-er. Ik wil hier toch even terloops melden dat Arina bij mij thuis wel gewoon met haar klikschoenen over mijn echte parket loopt terwijl als je dat bij haar thuis doet dat je voor straf je gevulde koek in de tuin moet opeten. Maar dit terzijde.

Overigens werd het hele ongedwongen sfeertje al in een vroeg stadium om zeep geholpen door de discussie tussen de haantjes over de Continental 4000S, volgens mij een doodnormale buitenband maar volgens Roelof de V. ” wordt de compoundmatrix gevormd door meerdere moleculen, die onderling sterker met elkaar verbonden zijn. Dit vermindert slijtage en de structuur van de kleine moleculen is flexibeler. Dit verlaagt dan weer de rolweerstand……)

Afijn, Zwijndrechtse bruggetje over, overal goed uitgekeken op weg naar de Alblasserdamse brug en ik was zo van slag van de strenge aanwezigheid van Arina dat ik pardoes gestopt ben voor een groen stoplicht, Heerlijk die strenge vrouwen.

Langs de molens lekker doorgescheurd en ik moet zeggen dat ik wel erg lang op kop moest rijden. Op het mooiste bruggetje van de Waard moest er even uitgerust worden (waarvan ? van achter mijn rug rijden…) maar werd de club wel mooi even fotografisch vastgelegd voor het nageslacht. Nadat ik de helft van mijn kleding had uitgedaan, wat een prachtig weer, werd koers gezet naar Groot Ammers. Hier werd op zeer listige wijze door Pim de 12 bergpunten in de wacht gesleept door op de steile dijkhelling zonder overleg naar boven te stumpen. Vervolgens sloot hij weer achter aan. Zijn rol begint altijd pas op de terugweg…

Over Nieuwpoort langs Goudriaan, Molenaars- en Bleskensgraaf  kregen we bij Wijngaarden gezelschap van een goedwillende collegafietser. Wat er vervolgens gebeurde is een standaard geval van Haantjesgedrag. De beste man had het lef om DBK en Meneer Verstand (wederom zeer makkelijk koersend) in te halen. In mum van tijd werd de op volle snelheid liggende man bijgehaald door beide haantjes. Maar er is altijd haan boven haan. En in dit geval was dat meneer Verstand. Bij een snelheid van ruim boven de 40 ging hij naast de man rijden, richtte zijn bovenlichaam eens nonchalant op, wisselde een uiterst ontspannen blik met de arme fietser en reed vervolgens met 1 hand weg bij de medeweggebruiker alsof deze stilstond. Vervolgens werd nog even echt aangezet en werd 1  mum van tijd een gat geslagen van honderden meters. De berijder van de blauwe racefiets heeft denk ik morgenochtend een afspraak op de poli van het psychiatrisch ziekenhuis. Waar hij waarschijnlijk behandeld zal worden aan het hebben van waanvoorstellingen en een enorm gebrek aan zelfvertrouwen.

Kortom, het was weer een ouderwetse rit. Roelof de V. had na 64 km achteraan rijden het lef om de bergpunten te pakken op de Sliedrechtse spoorbrug. Dit laffe gedrag stond in schril contrast met de enorme prestatie van mevrouw de V. die op haar vaste stek in het peloton, plaats 2, een gemiddelde liet noteren van 32 gemiddeld.  Halleluja, praise the lord, helaas moet ze morgenochtend een spinningles verzorgen. Zal wel een staande instructie worden.

Dus: 70 km in 2u12 en 32 gemiddeld, voor de details klik je hier. Of je klikt voor details gewoon hieronder, dit gaat allemaal via Garmin Connnect.


Donderdagavond weer en wederom ga ik via Pim TDE polsen of hij zijn entree wil gaan maken. Wordt vervolgd….