Zonder de fietsvrienden en dus moederziel alleen heb ik deze week 2 heerlijke en fantastisch mooie ritjes gemaakt.
Uitgenodigd door de verwekkers van DBK toog mijn gezinnetje deze week naar Putten om binnen 3 weken weer eens aan te schuiven bij Landall Parks. Nou sterft het van de vakantiehuisjesparken op de Veluwe van deze grootgrutter in vakantieplezier (600 meter verderop lag er ook 1 en tijdens mijn tochtjes ben ik er zeker nog 3 tegengekomen) maar die van ons was echt een kleine en fijne bedoeling. Geen subtropische ellende maar gewoon en lekker huisje in het groen en 50 meter van het Veluwse natuurgeweld.
En Putten daar heb je ook geen last van, een goede bakker en een Albert Heijn that’s all you need. Naast de moordzaak uit 1994 en het nabij gelegen Strand Nulde trouwens alleen maar pais en vree daar in de noordoostelijke hoek van de Gelderse Vallei. Afgezien dan van januari 1958. Toen kwam Putten in het nieuws doordat zich er zich een geval van radioactieve besmetting voordeed. Bij de behandeling in het ziekenhuis was bij een kind van een Puttense familie een naaldkop met radium in de neus achtergebleven. Thuis braakte het kind dit uit en het braaksel werd in de kachel gegooid en de as kwam later in de tuin terecht. Het hele gezin, het huis en de tuin raakte besmet. Deskundigen van de marine kwamen er aan te pas om de buurt te ontsmetten. Dit slechts even terzijde….
Maandag gearriveerd, even acclimatiseren en dus dinsdagmorgen om 8.00 op pad voor een 80-er door bos en heide. Voor de details klik je hier maar het was echt een fanatisch mooie tocht uitgezet aan de hand van fietsknooppunten in combinatie met Mapsource zodat de Garmin mij veilig door het golvende landschap kon loodsen. Zonder te overdrijven kan ik stellen dat 97% van de route mij door bos, heide of een combinatie daarvan leidde. Richting Apeldoorn werd het allemaal ook wat heuvelachtiger met als klap op de vuurpijl de Amersfoortse weg. Een kilometertje of 4 gemiddeld 5 procent is best aardig voor deze streek. Hiervandaan 20 km richting Putten over een omlaag lopend en waanzinning goed geasfalteerd fietspad dwars door de bossen, zo wil ik elke dag wel fietsen. Alles bij elkaar zo’n slordige 80 kilometer in een gemiddelde van ruim 31. Voor verdere details en de foto’s zie onder.
Daarna een dagje gerust aan 1 van de weinige plasjes die de Veluwe rijk is: Zeumeren. 10 km van ons huisje door het bos dus goed te doen met die hitte (de hele week gemiddeld 28 graden, leve de aantasting van de ozonlaag..) om via Voorthuizen (lekker lunchen) weer naar huis te tuffen.
Donderdag dus weer klaar voor een nieuwe tochtje, klik hier voor de details. Deze keer zuidwaarts getogen zodat ik om het Nationaal Park de Hoge Veluwe moest rijden via Otterloo. Aan dit plaatsje bewaar ik overigens goede winterherinneringen met dank aan Grand Cafe Hotel Kruller. De ingang van het park ligt naast de deur en gedurende januari en februari hebben ze altijd leuke aanbiedingen om een een fijn weekendje weg te gaan.
Ook op dit tochtje viel ik in de ene na de andere visuele verbazing. Een kudde schapen inclusief herder met Rangerover, het trainingscomplex van Oranje in Hoenderloo en niet te vergeten Radio Kootwijk. Dit is een voormalig zenderpark dat in de 20e eeuw een belangrijke communicatieverbinding vormde tussen Nederland en haar toenmalige koloniën, met name Nederlands-Indië. Het werd gebouwd vanaf 1918. Ook werden er voor werknemers woningen gebouwd, die samen het gelijknamige dorp gingen vormen. Het hoofdgebouw van het voormalig zenderpark (zie foto onder), Gebouw A, is een Rijksmonument. Het gebouw in art deco-stijl, met sculpturen van beeldhouwer Hendrik van den Eijnde, is een mengvorm van de Berlijnse en de Amsterdamse School.
Nadat in Otterloo even was bijgetankt (32 graden dus in totaal 5 bidons met water en AA + een good old Snickers) werd weer noordwaarts gestuurd richting vakantiewoning. Alles bij elkaar 77 km in ongeveer dezelfde tijd en snelheid als het vorige tochtje. Door de warmte was de hartslag wel iets hoger (of kwam dat van de 23 rum-cola na Nederland-Uruguay ?).
Afsluitend kan ik dus stellen dat ook de Veluwe een geweldig oord voor racefietsers is, veel goede fietspaden door een geweldig mooie natuur. Wie weet kan de Bende daar ook eens een trainingskamp organiseren !
