Eindelijk, eindelijk… weer eens een lekker rondje gereden.En het weekend begon al zo lekker op vrijdagavond in Bibelot met een spetterend optreden van Baskerville. Anderhalf uur dansen, springen en meezingen op deze technoband met gitaar, drums en bas. En vooral met op zang die topzanger (en entertainer) van The Sheer: Bart van Liemt. Doe die mannen van Baskerville een plezier en stem op hen voor de song van het jaar 2010.

Afijn, de voortekenen waren dus gunstig gestemd: een fijne vrijdagavond, een top spinningles in Balanz de morgen erop en een weersvoorspelling waarbij de nudisten hun vingers af konden likken. En vliegeraars, want er stond wel een windkracht 3/4 op het programma voor zondag. Tot zover het goede nieuws.

Nadat even de vaste mannen waren geraadpleegd (en sommige gesommeerd) over zondagochtend bleef ik toch met smoezengevoel van hier tot Tokio in mijn maag zitten. De slappe excuses op een rijtje: Soka Gakkai bezoekersdag (open huis Japans Boedhisme te Zeist), 2 wedstrijden hockey achter elkaar, fondue-afspraken met schoonfamilie, geen fiets, zwangere vrouw, neusoperatie en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Gelukkig staan je echte vrienden in tijden van crisis op en Freccia wilde blijkbaar zijn zondag iets actiever besteden dan de halve zaterdag die hij had doorgebracht in bed na het avondje Baskerville en kwam op de valreep over de brug. Ik was hier zo blij mee dat de nieuwe Italiaanse bijnaam, die vrijdagavond is ontstaan na enkele iets te openhartige ontboezemingen van Freccia zelf, pas op een later tijdstip zal worden onthuld en toegelicht.

Dus lekker dik aangekleed bij Freccia op de koffie om half tien om vervolgens een prachtig uitgelichte Alblasserwaard in te rijden. Ik wilde schrijven denderen, maar daar was deze ochtend geen sprake van. De hele week spinnen en bier cq chocomelk drinken, in combinatie met een maand lang niet buiten fietsen plus een stevige oostenwind, zorgde ervoor dat het gemiddelde niet om aan te gluren was. Ook mede gezien het feit dat er de hele ochtend stijf naast elkaar werd gereden en er geen Bring-me-home-Pim aanwezig was dus moesten onze krachten verdelen.

Desalniettemin was het een heerlijk tochtje zonder opzienbarende gebeurtenissen of het moet zijn dat de klikpedaalplaatjes van Freccia deze week ritueel worden verbrand en hij voor het eerst van zijn  leven koers gaat zetten naar Kleinhout Fietsen.

Geniet van de polderplaatjes en ik hou jullie op de hoogte van de excuses waarmee de mannen volgende week op de proppen komen….