Een voorspellende Pim, een acrobaat en een Onverstoorbare nieuwkomer waren de belangrijkste ingredienten van onze fietstocht van vandaag.
Pim had het in de immer terugkerende emailcorrespondentie voorafgaand aan een fietstochtje reeds voorspeld. Hij schreef:
Waarschuwing:
Ik hoop dat Frans en Wouter morgen 2 bidons bij zich hebben.
Zou me niet verbazen als de DBK-formule van kracht wordt: 90 = 100+
Hij refereert hierbij aan oude Garminloze tijden waarbij de fietstochtjes sporadisch wel eens een keer wat langer bleken te zijn dan DBK vooraf had gemeld. Kniesoren die daar op letten toentertijd als dank voor al mijn organisatorische voorwerk. Vandaag zou dat sowieso niet gebeuren want de met zorg in Mapsource uitgezette route telde exact 89,23 km in totaal.
Verder memoreerde Pim in zijn mail reeds de namen Frans en Wouter, de twee nieuwe kanjers die persoonlijk zijn gescout in Club You te Alblasserdam. Nou is dit gewoon een fitnessclub in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden. Maar deze lieden onderscheiden zich daar wekelijks in de toch pittige spinninglessen van ondergetekende. En vandaag kwamen ze voor het eerst sfeer proeven.
Iets na tienen vertrokken alle bovengenoemden inclusief Freccia richting R. de Verschrikkelijke. Vrouwlief zou ook meegaan en dat gaf de burgers weer wat moed want dat wil het tempo nog wel eens wat drukken. Maar helaas voor haar en vooral voor ons ging zij niet mee ivm een blessure aan het expertisegebied van fysio Pim: de onderrug.
Ietwat teleurgesteld reden wij richting Gorinchem, een teleurstelling die nog wat groter werd toen de van een verkoudheid hersteld RdV onderdijks bij Hardinxveld alvast een voorproefje gaf van wat ons wederom te wachten stond en lekker eens ruim 36 ging rijden tot aan de brug richting het Land van Altena.
Hier openbaarde zich het onverstoorbare karakter van Wouter die deze snelheidsactie moeiteloos pareerde met een uiterst venijnig demarrage brugop alsof hij op een spinningfiets zat. Dat hij op 100 meter achterstand aan het klimmetje begon durf ik bijna niet te vermelden en al helemaal niet dat hij onverstoorbaar als een TGV voorbij kwam en en passant RdV en Freccia voorbij zoefde.
Tactisch nam ik de kop richting Woudrichem over om het tempo een beetje te drukken en het landschap van Altena gleed rustig aan ons voorbij. In de doorsteek naar Dussen besloot plotseling de Acrobaat aan zijn bijnaam te gaan werken. Frans wilde rustig de weg oversteken, werd daarbij licht gehinderd door de immer correct rijdende Freccia en maakte vervolgens een aantal onnavolgbare, acrobatische vluchtelementen die niet zouden misstaan in menige circusact.
Binnen een fractie van een seconde was ik er volledig van overtuigd dat deze man zijn Waterloo zou gaan vinden op het asfalt van Uitwijk maar met een bovenmenselijke lichaamscoordinatie en krachtsinspanning wist hij het voor mij vaststaande fietsongeluk met fatale gevolgen te beperken tot een wat onhandig uitziende slingerbeweging. Onvoorstelbaar wat een Acrobaat deze man.
Ontspannen reden we vervolgens over Dussen richting de brug bij Hank. Dat dit de laatste ontspannen meters waren van de dag kon niemand bevroeden op dat moment. Het zonnetje scheen, de lucht was blauw en een matig windje was ons deel. Niks kon ons gebeuren. Totdat meneer Onverstoorbaar bedacht dat je je ook een brug op kan rijden met 38 kilometer per uur. Met man en macht klampten wij allen aan maar Wouter reed onverstoorbaar door.
De afstand vanaf de voet van de brug bij Hank tot aan Lage Zwaluwe bedraagt precies 16 kilometer. Deze 16.000 meter hebben wij achter de rug van meneer Onverstoorbaar en RdV (die natuurlijk niet achter kon blijven) afgelegd in 26 en een halve minuut. Ik heb de calculator er even bijgepakt maar dat betekent een gemiddelde van ruim 36 in het uur. Inclusief dus een brug op, 2 dorpjes door en wat oponthoud bij stoplichten en kruispunten.
Dit gemiddelde werd ook veroorzaakt door het feit dat een grote groep rijders van RC de Hoekse Waard voor het eerst in hun bestaan voorbij werd gereden, vervolgens haakten deze haantjes aan en deden even later ook nog en passant een duit in het zakje door de 40 kilometer grens te overschrijden. De bovenmenselijke inspanning van daarvoor werd de Acrobaat nu fataal en we moesten hem met drie man weer terugbrengen in het peloton dat zo vriendelijk was om even in te houden.
Over de Moerdijkbrug werd door een verrassend frisse DBK, de met de week beter en makkelijker rijdende Freccia, Bring-me-home-Pim, een breedlachende RdV en natuurlijk meneer Onverstoorbaar het plan gesmeed om toch nog even de Biesbosch in te duiken. Bij de spoorwegovergang kwamen er in no-time 3 treinen voorbij en dat gaf Frans weer wat tijd en dus moed. En nadat er beloofd was dat er geheel tegen onze natuur in de laatste 15 kilometer rustig uitgereden zou worden, stemde hij in.
Een kleine inschattingsfout zullen we maar zeggen. De man die dit jaar de Alpe duZes gaat doen en dus de nodige kilometers moet maken, werd nog eens fijn door Pim herinnerd aan de Broekhuizenformule 90=105 zoals genoemd in de inleiding. Ikzelf ben er van overtuigd dat die 15 kilometer straks het verschil gaan maken.
Uiteindelijk namen we bij huize RdV afscheid van Freccia, Pim en Onverstoorbaar en sleepten we ons op de tuinloungeset van RdV. Uren later (gevoelsmatig) was onze dorst gelest, voelden we onze benen weer en hadden we genoeg mentale weerbaarheid opgedaan om de laatste 5 kilometer van de dag te gaan maken. En we haalden het…….
Zie hieronder de karakteristieken van de dag en aan alle deelnemers van vandaag, Onverstoorbaar en Acrobaat in het bijzonder, wil ik zeggen: Grote Dank voor een Heerlijk Ritje mannen !
