Vorig ben ik de trotse eigenaar geworden van de DJI Mavic Air, een jaar later neem ik de volgende stap met de professionele Mavic 2 Pro
Een jongensdroom kwam vorig jaar oktober uit met de aanschaf van mijn eerste drone, de Mavic Air. Klein, wendbaar, makkelijk te bedienen, veilig en redelijk betaalbaar. Bijna 12 maanden en vele, vele vlieg- en filmuren heb ik de professionele grote broer van de Air aangeschaft, de Mavic 2 Pro.
Waarom zal je je afvragen, je hebt die Air pas een klein jaar en hij voldoet eigenlijk best aardig. Het antwoord is simpel: de Hasselblad camera die op de Mavic 2 zit. Sinds DJI het gerenomeerde Zweedse bedrijf heeft overgenomen, is het bezig geweest om een digitale fotocamera te integreren in een drone. Dus heeft de camera van de Mavic 2 een enorme 20 MB beeldsensor van 1 inch, sluitertijden tot 1/8000 sec, zelf in te stellen diafragma van f/2,8 – f/11 en 10-bit HDR video. Tel daarbij op de batterijduur van 31 min, de 360 graden omni-directionale sensoren voor een optimale anti-crash functie en OcySync 2.0 voor een probleemloze transmissie van drone naar controller.
Kortom: een veel stabielere drone die langer kan vliegen en die vooral fantastische foto’s en videos kan maken. Het enige minpuntje is dat hij wat groter en zwaarder is dan dan de Air dus je neemt m net wat minder gemakkelijk mee. Hij past overigens gewoon nog steeds makkelijk in mijn rugzak, Opgevouwen is hij 21 cm lang en 8 breed dus zoals vertrouwd erg handzaam. De controller heeft echter bij de Mavic 2 een display waar de meest cruciale informatie op wordt weergegeven en dat is echt een groot pluspunt. Voor de volledige specs kan je hier klikken.
Natuurlijk heb ik de drone gelijk onderworpen aan een gedegen test en heb ik met name de tracking functie, de HDR foto’s en natuurlijk de manuele beeldinstelling uitgebreide aandacht gegeven.