Na de enerverende Limburgse ontwikkelingen van afgelopen zondag zou een rustweekje niet misstaan hebben. Het liep anders…

De eerste twee dagen van de week werden zeer verstandig gebruikt om weer eens ouderwets te herstellen en Pimmiaans te taperen. Nou viel dat taperen wel mee want tegenwoordig wordt er hormonaal gegeten maar dit slechts terzijde.

En natuurlijk wisten zowel Onverstand als Corsteljevoor mij te strikken met bijzonder goede fietsvoorstellen. En zo werd woensdagochtend de fiets achterop de auto meegenomen naar het werk te Sliedrecht incluis een grote sporttas met alle digitale (Garmin) en analoge (kleding) hulpmiddelen. Om 15.30 (leve het onderwijs) stond Onverstand voor de schooldeur te trappelen voor een rondje naar huis over Alblasserdam. In rustig tempo werd er vooraf bij het fietsvoorstel gezegd om mij over de streep te krijgen.

Lang verhaal kort: een stevige tegenwind was ons deel de en toch moest natuurlijk langs de Boezem nog even het gas erop zodat uiteindelijk het trainingsdoel (lage hartslag) nipt werd gehaald maar met 38 tegen de wind in komt waarschijnlijk in geen enkele hersteltraining ter aarde voor. Desalniettemin toch weer 50 lekkere kilometertjes in de benen. Onverstand: bedankt en hier kan je de details vinden.

En nu de fiets thuis in de schuur stond (en de auto op het schoolplein) kwam het recent gesmede plan van Cor weer de hoek omzeilen en dus ging de volgende morgen om 5.45 de deurbel en stond onze klimgeit met dubbel te trappelen om na het traditionele kopje koffie met sojamelk dezelfde Alblasserwaard weer onveilig te maken.

Aldus vertrokken wij wat slaappdronken in het donker maar eenmaal op de Lekdijk richting Groot-Ammers gekomen bleek deze onderneming het dubbel en dwars waard. Wat een prachtige zonsopgang en wat een heerlijk fiets weer. En wat ben ik blij dat ik nog zo’n malloot als mezelf heb getroffen dus ook aan Cor ben ik weer grote dank verschuldigd en ik kan het iedereen aanraden om voor dag en dauw eens de Waard te doorkruisen. Overigens was ook deze ochtend de stilzwijgende afspraak dat we rustig de Keutenberg zouden verwerken maar met de finishlijn in aantocht ging langs de Graafstroom toch nog even het gas erop. Cor: toprit man ! Kijk maar en details hier.

Na deze twee tochtjes werd er ook nog even donderdag en zaterdag een spinninglesje gegeven alvorens de traditionele zondagsrit op het programma stond. En de voorboden waren niet goed want Roelof de Verschrikkelijke ging niet mee en dat betekent dat hij gaat kiten en dus dat er een knalharde wind zou staan. En dat was ook zo.

Verder zouden Roy en ik samen de windkracht 5 tijdens het geplande rondje Willemstad moeten trotseren want niet alleen buiten regende het maar ook op de het smsvlak regende het afzeggingen. Er was slechts 1 voordeel: Grote Paul en Peter Winnen gingen ook niet mee dus dat zou ons minimaal  4 lekke banden en 3 uurwachttijd schelen.

Het leek trouwens wel een aflevering van Bob de Bouwer want onze fietsen werden bijeengehouden door Duct-tape. Het zadelincident van vorige week was onder het bekende plakband verstopt maar nu dreigde het stuur van Stylist eraf te vallen en ook dit was als een surprise ingepakt met het zwarte kleefspul. Daarbij had Stylist gemeend een bijkleurende zadelklem te moeten aanschaffen die in dezelfde kleurschakering als zijn velgen, balhoofd en wielassen was gespoten (wijf !) maar hierbij had onze fietsmoderedacteur niet naar de kwaliteit van dat rode ringetje gekeken.

Dus moest al ploeterend tegen de uitlopers van orkaan Irene tweemaal worden gestopt om het blingblingklemmetje aan te schroeven in verband met dalende zadels. Dus van de gewonnen 3 uur stoptijd ging er toch nog een kwartier af, ik alweer blij want dat gaf mij de gelegenheid om even anoniem en zeer onopvallend bij te komen van de wervelwind op de Rijksstraatweg en de orkaan op de Moerdijk.

Bulderende wind of niet, de Garmin had weer een oogstrelend tochtje uitgezet en via Zevenbergen werd over de Sint Antoindijk koers gezet naar Stampersgat en langzaamaan kregen wat wat meer de wind in de zij om uiteindelijk op de Kraaiendijk bij Heijningen hem godzijdank in de rug te krijgen.

En dat scheelde zo’n jas dat we met 38 in het uur de Volkeraksluizen over suisden richting de Hoekse Waard. En over jas gesproken, die had aardig van pas gekomen want de rest van de rit is het niet meer droog geweest en dat is nog een understatement. Over Klaaswaal zeilden we naar de laatste bergpunten van de dag (Heinenoordtunnel, Roy) en vanaf daar was het nog maar 15 kilometer naar huis.

Kortom: deze week werd dankzij Roy mooi afgetopt met een winderige maar mooie 85er en de komende week staat in het teken van opgevoerde trainingintensiteit (kilometers maken) in verband met de naderende Boogies Extreme op 10 september. Voorlopig programma: woensdagmiddag fietsen, donderdag en zaterdag spinnen en zondag een lange rit in Brabant. Wie gaat er mee ?