Limburgs Mooiste 2011

Zaterdag 25 juni deed ik samen met Herbert en nog 19.000 andere fietsvrienden mee aan Limburgs Natste.

In alle vroegte (6.16) werd er afgereisd richting Kerkrade alwaar op het bedrijventerrein Avantis waar voor de gelegenheid een compleet evenementendorp uit de grond is gestampt. En het moet gezegd, van begin tot einde een perfecte organisatie die al begon met het makkeljk parkeren pal naast de start.

De regen onderweg er naartoe werd door Herbert nog afgedaan als “het kan maar beter nu vallen”. Maar toen we er eenmaal waren bleek dat de weergoden ons niet goed gezind waren en bij een temperatuur van 8 graden en een constante miezerregen begonnen we aan de grijze lus van 135 km met ruim 1700 hoogtemeters door het Zuid-Limburgse landschap.

Na ruim 40 minuten begon het echte werk met de Kruisberg en meteen voelde ik dat ik goede benen had. De trainingssessie met Roy een aantal weken geleden in Limburg en België had me blijkbaar goed gedaan. Met een stuk van 13% en een totale lengte van een kilometer was dit mooi teststuk voor de benen. En ze slaagden en dat gaf de burger moed voor de komende 21 andere beklimmingen.

Door de stromende miezerregen reden we via beklimmingen zoals Colmont, Fromberg en Bemelerberg richting het noorden. Het weer noopte ons tot het herzien van ons oorspronkelijke plan en we besloten bij het breekpunt van de route op 70 kilometer te kijken of we de hele route wel zouden gaan volbrengen.

Onder Berg ging het echter routetechnisch echter fout. Niet kunnen vertrouwen op de Garmin maar op rijdend op de pijlen, maakten we een omweg van ruim 20 kilometer westwaarts richting Maastricht. Niet dat we dit doorhadden maar de 135 kilometer werd zo nog langer dan verwacht natuurlijk.

Op ruim 90 kilometer slipten we opeens Gulpen binnen. Een vrolijk pleisterplaatsje alwaar ook de plaatselijke fietsenmaker zijn jaaromzet trachtte te verdubbelen. En dit lukte aardig. Door alle regen, modder en ander erosie veroorzakend materiaal waren onze remblokken tot op de schroef toe afgesleten en wij sloten ons dan maar aan in de rij wachtenden. Dat het nog erger kon bleek toen een mederijder emotioneel geladen de zaak binnenliep en en vroeg om 2 nieuwe buitenbanden en een binnenband want 4 keer lekrijden vond hij wat veel worden.

Na de reparatie van 35 euro voor 4 remblokjes per persoon reden we vol goede moed direct de Gulpenerberg op. Bovenaan stond de plaatselijke bevolking al klaar om ons aan te moedigen want zij waren wel op de hoogte van de ruim 13% die we voor onze kiezen kregen. Ondertussen was het even gestopt met regenen en met een grote boog reden we via Slenaken, Herkenrade en Pesaken weer terug naar Gulpen.

Onderweg deden we nog wat aardige kuitenbijters aan zoals de Grensheuvel (max 12%) en wat langere slopers zoals Scheij, Vroelen en Heiweg aan die kilometers lang doorlopen. Het viel ons dat er wel heel veel mensen langs de kant stonden met een pomp in hun hand en net toen dat door mijn hoofd schoot was ook mijn achterband het helemaal zat. Gelukkig voor Herbert (wat een slechte pomp had die bij zich) en gelukkig voor mij (hartelijk dank aan de twee vriendelijke fietsvakantievierders met een goede pomp) konden we weer snel op weg, maakten nog even een tussen stop bij een servicepunt voor 5 gevulde koeken en reden we weer op Gulpen aan.

Hier ontdekten we twee belangrijke zaken: het gedroomde wisselpunt waar we alsnog een shortcut hadden kunnen maken was nooit gekomen. En ten tweede zaten we nu reeds op 117 kilometer en waren we niet over 18 kilometer weer bij de finish. Kortom, we hebben in Gulpen maar weer wat appelkoeken en bananen ingenomen, diep ademgehaald en zijn we weer verder getogen onder een weer regenachtige hemel.

Op 80% van de rit moest het mooiste nog komen, kijk maar even hier voor alle heuvels in de omgeving van Gulpen. Over achtereenvolgens de Beversberg (2,5 kilometer), Doode Man (13%), Moorheide (wederom 2,5 km), een aalgladde Eijserenbosweg afdaling en vervolgens de Goederaadsberg (9%) kwamen we aan bij de laatste hobbel van de dag: Broek.

Uiteindelijk bereikten we na 6 uur en 5 minuten netto reistijd de finish alwaar we direct een koud biertje kregen voorgeschoteld. Heel fijn maar een warme douche en een hogedrukspuit voor de fiets was meer op zijn plaats geweest. De resultaten van deze dag waren: alle bergpunten zijn een prooi voor ondergetekende geworden deze dag, 1 spaak kapot, in totaal 8 remblokjes vervangen, 5 uur regen, gemiddelde temperatuur 10,1 graden (!), 1757 hoogtemeters en uiteindelijk 149 spekgladde kilometers.

Verder viel op dat de organisatie voor zo’n groot evenement echt super te noemen was en dat de klimmersbenen van ondergetekende langzaamaan Frecciaanse en Royiaanse vormen beginnen aan te nemen. De hele route staat in de Garmin dus ik nodig iedereen uit om deze met mij nog een keer te gaan fietsen maar dan wel onder een stralende zon en met een verplichte lunch in Gulpen. Het biertje achteraf houden we erin natuurlijk.