Dit was weer een lekker sportief weekje.

Leve de vakantie en naar goed gebruik worden de klussen die het hele jaar zijn opgespaard afgewisseld met wat sportieve activiteiten. Dus naast het aanleggen van een nieuwe tuin en en de voorbereidingen op de nieuwe badkamer, bleef er nog genoeg ruimte over. En geheel in het teken van inspanning-ontspanning werden de sportdagen afgewisseld met de bouwvakkersdagen.

  • Maandag

Na de klimdag van gisteren in Limburg voelden de benen wat zwaarder aan dan normaal dus tussen de Praxis en de sloopwerkzaamheden door werd er maar even een korte loopinterval gedaan. 7,5 kilometer met daarin 3x een 13+. Was al weer een tijdje geleden maar is altijd weer lekker kort en intensief.

  • Woensdag

Op bezoek bij vrienden in Haamstede en wat bleek, ik had toevallig mijn mountainbike bij me. Het geweldig mooie parcours van Westenschouwen dat op steenworp afstand van de camping lag, lag er net als Bergen de week ervoor erg droog en dus verzand bij. Eerst even over het duinpad ingereden en daarna twee rondjes gedaan van 7 km elk. Mijn ronderecord van 19,51 haalde ik net niet maar kwam wel aardig in de buurt maar het kostte wel enorm veel inspanning met al dat zand. Op dit moment staat dit parcours trouwens op 1 in de ranking van MTB-routes.nl. Het mountainbikecircuit ligt op het meest westelijke puntje van het eiland in een zeer mooi strand- en duingebied.

  • Vrijdag

Wat een lekker rustig tochtje Groot-Ammers met Meneer Onverstand zou worden, draaide natuurlijk weer uit op 51 km keihard fietsen. En dit keer was dat niet te danken aan onze eigen geestdrift maar aan die van ene meneer Rees (spreek uit race en dat dekt al wat meer de lading) uit Brandwijk. De eerste 10 kilometer gingen in afgesproken tempo maar toen we na een gezellig koffie-intermezzo bij onze grote vriend Rene de Aannemer (hij heeft nu de volledige vriendenkring professioneel voorzien van spiksplinternieuwe badkamers en andere rigoureuze verbouwingen) die aan het parcours woont, weer rustig op onze fiets waren gestapt, werden we voorbijgereesd door meneer Rees. Dik boven de 40 ging deze Alblasserwaarder ons voorbij en natuurlijk moesten we aanhaken. De volgende 25 kilometer hebben we dat volgehouden en gelukkig moest hij er toen af omdat hij thuis was. Goede genade wat reed die man hard en in tegenstelling tot DBK ging meneer Onverstand ook nog eens regelmatig de kop overnemen. Ik heb het allemaal met argusogen en verzuurde spieren moeten aanzien en heb zegge en schrijven 2 km op kop gereden. Het grote voordeel was wel dat we na anderhalf uur alweer thuis waren maar van de omgeving heb ik helemaal niets meegekregen. Maar goed dat ik daar vaker rij. Al met al dus gemiddeld dik boven de 33 met dank aan meneer Rees. Die overigens altijd 80 km in zijn eentje reed 3 maal weeks en dat met bovengenoemd gemiddelde. Chapeau en wat ben ik toch een lekkere amateur !

  • Zondag

In afwachting van nieuwkomer Dennis zaten Martin, Herbert en Pim al geruime tijd aan de thee en koffie in huize DBK toen we bedachten dat deze niet meer zou aanschuiven. Direct werd het voorzichtige plan van 60 max omgezet volgens de formule van Broekhuizen in 60=80. Herbert had met de Grand Depart de Hoekse Waard helemaal omgereden en dat was hem erg goed bevallen dus werd er koers gezet richting de Heinenoord. Pim zat nog lekker achterin te taperen zoals de afgelopen 2 weken want de laatste inspannende activiteit die hij die tijd had voorgebracht was de jacuzzi-sessie van 2 weken geleden. We hadden helaas onze roze Giro-shirts niet aan dus Martin durfde ook weer eens voor ons te rijden. Hij eiste dan ook de bergpunten bij de Heinenoord op en dat op dat kleine fietsje van hem. Limburg had hem duidelijk goed gedaan.

Daarna rechtsaf richting Oud-Beijerland, nog even totaal niet wild geplast en vervolgens Nieuw-Beijerland en Goudswaard helemaal rondom naar Nieuwendijk alwaar even een drink- en plaspauze werd ingelast. Hier vertrekt ook het pontje naar Tiengemeten, een voormalig landbouweiland in de Haringvliet dat is teruggegeven aan de natuur. Bij de opening op 10 mei 2007 benoemt minister Gerda Verburg Tiengemeten
tot ‘het grootste natuurontwikkelingsproject van Nederland’.

Vanaf dit punt vloog de beuk erin want de volgende 38 kilometer werd afgelegd in net iets meer dan een uurtje. Nou kan ik niet zo goed rekenen maar dat is een gemiddelde waar een paard de hik van krijgt maar als je 4 gezonde mannen op een fiets achterelkaar zet, ze regelmatig laat afwisselen en ze zijn allemaal een beetje van hetzelfde kaliber dan kom je een heel eind. Pim kon na of beter gezegd dankzij zijn retraite moeiteloos meekomen en Martin die altijd onze gemiddeldes minzaam lachend aanhoort omdat hij helemaal niet van die hoge gemiddeldes is, reed als een tijger op kop. Ondertussen was het Herbert opgevallen dat hij en ik in een wel hele luxe positie verkeerden met die twee fysio’s in het wiel. Welke wielrenner krijgt nou op elke tochtje zijn soigneur mee ? Wellicht wordt dit een nieuw aannamebeleid voor onze wielerclub: je mag meedoen maar dan moet je wel je eigen soigneur meenemen.

Al met al een heerlijk en bovenal mooi tochtje en een heerlijke afsluiting van een intensieve week. Volgende week lekker fietsen en mountainbiken in Bergen dus ik zou zeggen: tot daar !