Nu al de topdag van de MTB-maand januari: rondje Drunense duinen !

Na het inrijden van de nieuwe fiets van Freccia vorige week waren we vandaag toe aan een nieuw parcours. En het liefst lekker lang en niet te ver weg. Kortom: Drunense duinen here we come.

Gisteren had ik reeds zeer Boeddhistisch Meneer Onverstand zijn fiets opgehaald bij Kleinhout en ik had direct de clickpedalen meegenomen en die werden er direct opgezet. Niets is te veel voor mijn grote vriend Onverstand. Verder had de fiets een compleet nieuw versnellingsmechanisme gekregen waar een remcontrole overigens ook op zijn  plaats was geweest. Maar afijn, Onverstand kon in ieder geval mee.

De volgende ochtend kwam de grote Volvo reeds om 8.10 (zondagmorgen mensen..) de straat ingereden, niet veel later gevolgd door Freccia op zijn nog steeds fonkelschone rasfiets. Alles direct ingeladen en opgetuigd en direct vertrokken.  Voor ons gevoel zou de weg ons een stuk verder leiden dan vorige week naar Dorst maar in werkelijkheid scheelt het maar 7 kilometer en in tijdseenheden uitgedrukt 6 minuten.

We waren dan ook enorm snel ter plaatse en Onverstand had ook nog de tegenwoordigheid van geest gehad om een thermoskannetje koffie mee te zeulen dus de stemming zat er direct goed in. Met de nadruk op zat… Want al mijn goede bedoelingen van de vorige dag ten spijt was er toch iets niet helemaal goed gegaan bij het monteren van de pedalen. namelijk, het waren de verkeerde !!!

De moed zonk mij in de schoenen (Freudiaanse woordspeling ?) en ik kwam superlatieven te kort om mijn excuses in woorden om te zetten maar Onverstand zou Onverstand niet zijn als hij iets heel Onverstandigs zou zeggen: ik ga het gewoon proberen. Een kleine traan van dankbaarheid wegpinkend zijn we vervolgens vertrokken en hoe die gozer het heeft gedaan weet ik niet maar hij heeft het hele parcours gewoon meegereden als een tijger. Zo zie je maar weer dat het soms het verstandig is om enorm Onverstandig te zijn.

Het parcours van Drunen is goed onderhouden maar zeker niet voor beginners en dat Onverstand zijn versnellingen had laten checken was maar goed want de aankondiging van dit parcours op MTBRoutes.nl sprak wat dat betreft boekdelen. “De route bestaat bijna uit alleen maar single tracks. Heel veel korte en steile klimmetjes en afdalingen. Een erg technische parcours wat voor de beginnende rijder wel wat moeilijkheden kan geven. Erg vaak boompje ontwijken en vaak door korte zandbankjes. Het grote voorblad kun je wel thuis laten. Voor de rit mag het schakel materiaal wel wat extra aandacht krijgen want dat krijgt het goed te verduren onderweg”.

Waar Onverstand zich kranig weerde ondanks pedaal- en remdefecten, daar was Freccia helemaal in zijn element. Na de techniektraining van vorige week en het bij hem aangewakkerde enthousiasme voor alles wat met MTB-tracks te maken heeft, reed deze alleskunner als een geroutineerde veldrijder over het zeer gevarieerde parcours. Klimmetjes, bochtjes (op 1 na dan), boomstronkjes en zandverstuivingen, het maakt deze geboren en getogen Bergschenhoeker helemaal niets uit. Dat de rest van alle bergpunten van het reguliere wegseizoen in zijn knip zullen belanden moge duidelijk zijn want deze man is nog nooit zo fit de winter doorgekomen.

Om een lang verhaal kort te maken: we gaan volgende week gewoon weer naar dit prachtige parcours dat een aaneenschakeling is van bos, duin, heide en geweldige vergezichten. En daar mag je dan in fietsen. Helaas gaat Onverstand niet mee want die gaat voor de derde keer op wintersport (maar pas de eerste keer dit kalenderjaar nuanceerde hij) maar medestanders zijn natuurlijk altijd welkom. We vertrekken om 8.30 bij Huize Freccia alwaar taxibedrijf DBK dan reeds voor de deur staat met ronkende motor en fietsendrager.

De details van deze mooie rit: 25 kilometer in 1 uur en negentien minuten en dit alles in een gemiddelde van bijna 19 in het uur. En voor de autististen zoals ik: gemiddelde hartslag was 80% en amper 1100 calorieën…