Vandaag was het dan weer zover: een lekker loopje vanaf het werk. De laatste keer dat ik dat deed was ongeveer een jaar geleden en toen heb ik gelijk een jaar bijna niet meer gelopen omdat bij de volgende loop mijn knie begon te defragmenteren. Oftewel: voorzichtig aan was het mentale advies. Was….
Want met een windje 5/6 gedeeltelijk in de zij en een groot deel tegen was natuurlijk sowieso een voorbode voor rustigaandanbreekthetlijntjeniet. Was…want nog niet de straat uit bij de school waar ik werk, De Sprong, ontsproot uit mijn brein de gedachte van een intervalloopje, dat kon toch vast geen kwaad.
Het dijkje op in rustige draf direct vol tegen de wind in, lekker surf en kiteweer maar niet echt geschikt voor een flanerende wandeling cq rustig loopje. De spoorbrug over en toen rechtsaf over de Staart richting centrum. Verdraaid, het ging best lekker tegen deze tropische storm in en trouw deed ik na 3 km een kilometertje 12+ en daarna weer wat rustiger aan en toen nog een keer hetzelfde.
Hé, daar had je Villa Augustus al en weet je wat, hiervandaan dan maar in gestrekte draf naar huis door het centrum. Afijn je raadt het al, gewoon 10 km in 51 minuutjes afgeraffeld, het hele plan van rustig aan doen overboord gekieperd dus en morgen natuurlijk weer enorm spijt van. Gezien het gemiddelde van 11,8 km/u en de orkaan die er stond in combinatie met het feit dat ik net weer ben gaan lopen en dat ik nog relatief rustig aan heb gedaan, dat geeft de burger weer wat moed. Zal morgen dus wel per ambulance naar mijn werk vervoerd worden….als ik dan al weer van de hartbewaking af mag althans….
