Vanmorgen werd Roelof de Verschrikkelijke met een lach op zijn gezicht wakker en dat betekent 2 dingen.

Hij hoeft niet mee te fietsen met die idioten en nog belangrijker: het waait lekker hard. Hard genoeg om te kiten. En dat betekent dan voor ons dat we ruim 2 uur zullen moeten stumpen.

En nou werd ik vanmorgen al niet topfit wakker, had Pim afgezegd in verband met nog belangrijkere zaken (waarschijnlijk was hij nog aan het nagenieten van zijn gestolen bergpunten van vorige week), kwam Freccia superfit binnengewandeld niet lang erna gevolg door een zo mogelijk nog fittere Onverstand.

Na het koffiedrinken iets te hebben vertraagd (tijdwinst) en mijn slechte fysieke gesteldheid breed uitgemeten te hebben vertrokken we natuurlijk gewoon toch mooi om 9.15 voor zonnig rondje Moerdijk en Biesbosch.

Geleerd van het verleden en het feit dat hij ‘s middags nog met heren 12 moest hockeyen, deed meneer Onverstand rustig vertrekken en dat gaf de burger al weer moed. Richting Moerdijk de wind meteen vol op de kop en dit ongemak werd nog compleet gemaakt door de desolate staat van het fietswegdek van de brug die volgens mij al 23x opgeknapt is de laatste jaren.

Door het ontbreken van onze soigneurs die ons altijd zo lekker uit wind houden, reden we rustig aan door het dorpje Moerdijk alwaar Freccia zich ineens een voor hem mogelijke soigneur wist te herinneren. Nichtje Laura scheen te fietsen en fysiotherapeut te zijn (zijn er ook mensen die dat niet zijn tegenwoordig) en bleek voor een trainingsstage richting het WK-land Australie af te reizen om vervolgens natuurlijk superfit te trein te gaan trekken voor neeflief Freccia.

Gekker werd het toen bleek dat het nichtje ook het buurmeisje bleek te zijn van een oude voorbijganger (zie http://jaxiting.com/?p=839) die op zijn beurt weer de stiefvader van de jongen-met-de-blauwe fiets blijkt te zijn (zie http://jaxiting.com/?p=860). Kortom: een zeer ingewikkelde constructie die zeker nog getoetst gaat worden de komende tijd. Voor mensen die in beelden denken dan maar even de onderstaande grafische weergave van deze malafide constructie:

Wordt ongetwijfeld vervolgd maar ondertussen waren we al reeds bij het keerpunt gekomen alwaar de wind ons in de rug toeblies. Met af en toe snelheden van dik boven de 50 reden we in 2,3 seconden door Lage Zwaluwe om vervolgens voor de 2e keer die dag de Moerdijkbrug te passeren. En het moet gezegd, deze keer geen onsportieve toestanden in de jacht op bergpunten. Alles is deze dag redelijk verdeeld, zo kan het dus ook Pim Zandwijk !

Nog even een rondje Biesbosch om het af te leren maar hier deed zich iets vreemds voor. Gewaarschuwd door een oplettend lid van De Mol werden we geattendeerd op wat stukje glas die op het wegdek zouden kunnen liggen. Hierop kwam voor het eerst van zijn leven het woord afsnijden uit de mond van Onverstand. De man die 4x een berg oprijdt achterelkaar, de man die nog liever homo-erotisch de laatste 30 km geduwd wordt in plaats van een kortere route te kiezen,de man die na het fietsen nog even lekker een wedstrijdje hockey gaat spelen… Deze man wil graag een stukje afsnijden. Was het de vermoeidheid, de leeftijd of allebei ? Geen flauw idee maar toen we eenmaal via de buitenbocht (wat nou afsnijden) de 3 miniscule glasdeeltjes waren gepasseerd werd er zeer Verstandig niet meer gesproken over afsnijden.

Afsnijden: [onregelmatig werkwoord]• met een mes een eraf halen vb:hij sneed een stukje wordt af, • een kortere route nemen
vb:je bent veel sneller thuis als je een stuk afsnijdt in dat dorp, onregelmatig werkwoord: af-snij-den.

Alles bij elkaar een heerlijk tochtje onder een stralende hemel en uiteindelijk toch nog 70 km afgelegd dankzij het feit dat we geen meter hebben afgesneden !