Van de week weer eens ouderwets er even tussenuit en natuurlijk ging de mountainbike mee.

Het reisdoel van deze week was het dorpje Ees bij Borger en dat ligt dan weer tussen Assen en Emmen. Alles bij elkaar toch alweer gauw een kilometertje of 240 hier vandaan. Maar het was de moeite waard want eenmaal daar aankomen bleek dat vadertje winter in het noordoosten van het land nog niet was verdwenen. De bossen lagen vol met sneeuw en het dan ook maar goed dat ik een aantal tracks van te voren in mijn Edge 705 had gezet want ook de bewegwijzering had te lijden gehad van de barre weersomstandigheden.

Dag 2 ben ik direct ‘s morgens vertrokken voor een rondje Exloo. Dit parcours (klik hier op Exloo) ligt pal aan het Landalpark waar we verbleven in een super-de-luxe boerderij en is ongeveer 22 kilometer lang. De route van Exloo is gelegen op de Drentse Hondsrug in de boswachterij Exloo en verder was het opvallend dat een goede bewegwijzering ontbrak. Ik heb de hele route dan ook gereden op de navigatie van mijn Garmin en dat werkte perfect. Het is een zeer afwisselend parcours dat voornamelijk door de boswachterij voert en slingerende stukken waarbij je stuurmanskunst op de proef wordt gesteld wordt afgewisseld met rechte stukken door het bos.

De hele route was besneeuwd maar goed te rijden, ben slecht 1 keer flink onderuit gegaan maar mijn salto mortale eindigde in een behaaglijk pak sneeuw. Gelukkig maar want anders had ik met de helikopter naar huis gemoeten vrees ik. Alles bij elkaar 1 u 15 gefietst dus daarna nog maar even het bos ingegaan voor een loopje van 5 kilometer.

De volgende ochtend weer vroeg afgereisd naar een ander parcours in de buurt: Gieten-Borger. De mountainbike achterop de fietsdrager en vervolgens naar het parcours gereden. Eenmaal daar aangekomen en uitgestapt werd ik onaangenaam verrast door een snijdende poolwind die mijn gevoelstemperatuur direct dik onder nul deed doen aanvoelen. De doorgaande weg waarover ik naar het parcours reed deed al het ergste vermoeden want die was spekglad. In het bos zou dit wel meevallen dacht ik, waarom weet ik eigenlijk niet en het was dan ook niet waar.

Het zouden 24 prachtige maar enorm inspannende kilometers worden die ochtend want het was continue opletten geblazen. Redelijk goed berijdbare stukken werden plotseling afgewisseld met levensgevaarlijk stukken track die niet zouden misstaan in het Thialfstadion in Heerenveen. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in verschillend glijpartijen en 1 klapper van een val waarbij ik nogal onzacht in aanraking kwam met de keiharde Drenthse ondergrond en vervolgens met bebloede knie en gescheurde broek moest verder rijden. Gelukkig was dit al snel in het begin want een gewaarschuwd man telt immers voor twee en dat was nodig die ochtend.

De route voert zoals vermeld door de bossen van Staatsbosbeheer over de Drentse Heuvelrug. De route voert afwisselend over singeltracks, donkere dennenbossen en tweesporige zandpaden. In tegenstelling tot de route Exloo is deze track uitstekend aangegeven.De omgeving is afwisselend. Het ene moment fiets je door het bos, een ander moment rijd je langs weilanden of uitgestrekt velden met aardappelen, bieten of maïs. De route gaat op sommige delen diep het bos in. Ook is prima gebruik gemaakt van de omgeving ‘t Nije Hemelriek, bekend van het Nederlands Kampioenschap Veldrijden. Zo zijn er dan ook kleine hoogteverschillen te vinden in dit deel van de route.

Alles bij elkaar 24 kilometer die ook weer afwisselend is samengesteld: zo rijd je op een lang bospad om vervolgens weer te moeten navigeren over kronkelige bospaadjes. Niet zo veel hoogte verschil en het gemiddelde lag dan ook wat hoger dan de dag ervoor. Uiteindelijk zo’n 18,5 gemiddeld tegen 17,7 de dag ervoor.

De volgende dag heb ik nog een derde poging ondernomen om, samen met mijn zwager, om een rondje op de MTB te maken. Maar toen de plaatselijke fietsverhuurder vroeg of we spikes onder de wielen wilden hebben, hadden we moeten weten dat dat een slecht voorteken was. En dat bleek ook wel want toen de ‘s morgens het bos in wilden rijden bleek dat alles beijzeld was, zelfs de track wat 1 en al ijs. Onbegonnen werk dus we zijn uiteindelijk maar door bos gereden over de minst gevaarlijke stukken en daarna over het onbesneeuwde fietspad over Borger weer terug naar huis. Wat een deceptie maar er was simpelweg geen rijden aan.

Samenvattend: Drenthe is een geweldige provincie met maar liefst 11 MTB-tracks met een gemiddelde afstand tussen de 20 en 25 kilometer die voornamelijk door mooie bossen voeren en weinig hoogteverschil kennen. Het enige nadeel is dat je er eerst 250 kilometer voor in de auto moet zitten vanuit de omgeving  van Dordrecht dus dat pleit dan weer voor een lekker weekje weg in eigen land….