Zowaar heeft Vriend Knielian de smaak te pakken.

Was hij vorige week reeds verrassend van de partij tijdens de stormachtige Freccia-rit, deze week gaf hij reeds vrijdag aan dat hij klaar was voor een rondje op zondag.

Hij had echter een escape ingebouwd want we zouden meerijden met de Bende van Papendrecht die iedere zondag stipt om 9.00 vertrekken vanaf PKC. Deze groep, met een mannetje of 12, heeft als gemiddelde zo’n 30 in het uur dus Knielian dacht een goede slag te slaan. Wel werd er nog even om een chocoladetaart gewed dat DBK niet op kop zou gaan rijden (volgens hemzelf dan) dan wel lekker zou gaan sleuren zo bij de eerste kennismaking met de mannen uit Papendrecht.

Knielian was echter in de waan gelaten dat van onze hele club alleen DBK mee zou gaan want de rest was toch op Lowlands, vakantie of hadden naar eigen zeggen “verschrikkelijk slechte excuses”. Hij had echter niet gerekend op Roelof de Verschrikkelijke die overduidelijk topfit was teruggekeerd van zijn kite/fiets-vakantie. Dat Roelof de Mont Ventoux op zijn mountainbike had beklommen gaf de burger ook al niet veel moed.

Maar ok, na een straffe kop koffie in de kerk van Knielian werd bij de roemruchte korfblalclub aangehaakt bij de Bende. Na een rustig begin richting en over de Sliedrechtse spoorbrug, kreeg DBK het toch Spaans benauwd van het wandeltempo en reeds op de Zeedijk richting Kop van het Land had de Knielian een chocotaartje in de pocket. Lekker doortrekkend om de in het vizier gekregen mederacefietsers zo snel mogelijk in de kraag te vatten, snelden we met een dikke 30+ de Biesbosch in. En niet veel later deed Roelof ook een duit in het zakje en de boel begon al snel te breken.

Bij de Viersprong waren we 1/3 van de club al kwijt maar vanaf de Moerdijkbrug richting Kiltunnel bleek de club toch ook een paar echte klasbakken te hebben en met 40 in het uur reden we de Rijksstraatweg af. Bij de afslag richting de tunnel bleek echter dat onze rijstijl geen vrienden had opgeleverd en waar wij nog een lekker Hoekse slinger gingen maken, daar ging de Bende rechtdoor om zsm naar huis te rijden. Ik ben bang dat we de volgende keer niet meer zo welkom zijn. Wellicht dat een volgende keer een wat meer bescheiden rol ons een tweede kans oplevert.

Maar goed, Knielian durfde het wel gewoon aan en reed dapper met ons mee en eigenlijk reed hij net zo makkelijk als bij de stormrit van vorige week. Slim in 3e positie om zo de ook vandaag weer forse wind geen kans te geven achter onze ruggen. De forse wind gaf Roelof trouwens de nodige hoofdbrekens die hij kilometers lang met ons deelde. Hij was juist niet gaan kiten omdat al zijn 5 door hem geraadpleegde windsites aan hadden gegeven dat het ideaal windstil fietsweer zou worden. Ik durf best nog een taartje te verwedden dat hij na het fietsen gewoon alsnog het water is opgegaan (zo niet dan is hij direct naar een psychiatrische inrichting gereden).

Met de wind vol op de kop richting Heinenoordtunnel die rustig werd ingegaan en door alle drie op eigen tempo werd genomen. Al was dat bij DBK enigszins gedwongen want het goedkope Tiagra-spul begint hem zo langzamerhand wel op te breken. Relaxed terugschakelend naar het middenblad om zo ontspannen mee omhoog met meneer de Verschrikkelijke te gaan, blokkeerde de hele handel en onderaan in de tunnel moest hij weer helemaal opnieuw tempo winnen. Kortom: dramatisch en nog deze week naar Gerhard Kleinhout, de geweldige opvolger van de roemruchte Cees Boelaart (“jij bent te goed voor deze goedkope fiets” en “tillumisop”).

Na deze deceptie nu met de wind half mee richting het laatste obstakel van vandaag, de Zwijndrechtse Brug. En zo kwamen we na 2u3 en 65 km met een gemiddelde van 31 weer terug op Dordtse bodem. 12 vrienden minder, Knielan weer terug aan het front en Roelof ging er direct vandoor, lekker kiten…wedden ?