Voor het eerst dit seizoen werden Pim en ik geflankeerd op onze zondagse tocht. En niet door de minsten: Roelof de Verschrikkelijke en Meneer Onverstand verzamelden zich samen met ons in huize van Zeelst voor de koffie om 8.50. Mevrouw de Verschrikkelijke kon helaas niet mee maar nadat we beloofd hadden om goed uit te kijken en te stoppen voor elk stoplicht, mits rood of oranje, wenste ze ons toch een behouden vaart.
Zonnetje op de bol en een nauwelijks waarneembare ZO windkracht 1 (de belangrijkste reden waarom R de V ook mee ging want er stond geen kite- cq surfwind voor deze alleskunner) en er werd geheel tegen de traditie in rustig gestart. Iedereen was op de hoogte van het feit dat het vandaag om een max 75% tochtje ging en iedereen incluis Meneer Onverstand deed deze afspraak gestand. Over de spoorbrug naar Sliedrecht en langs de rijksweg gingen wij in rustig tempo op weg naar Gorcum alias Gorinchem, 1000 jaar geleden door vissers en boeren gesticht maar het ligt er nog steeds.
Eerst nog even een sanitaire stop van ruim 8 minuten inclusief 5 minuten aan- en uitkleden van Pim en daarna over de Merwede naar Werkendam. Dwars door de polder naar Hank en daar de Bergsche Maas over en hoppakee, we waren waren al over de helft. Iedereen nog vrolijk en onverzuurd. En blij met de max 75% regel. Overigens wordt hier nooit de formule van Broekhuizen op toegepast, dat zou namelijk de bedenker van de formule teveel hoofdbrekens bezorgen bij het autistisch bijwerken na elke rit van de gegevens in zijn speciale Excel-bestand.
Langs Geertruidenberg (mooi verhaal: de stad ontleent zijn naam aan Gertrudis van Nijvel, die hier in de zevende eeuw op een berg (heuvel) een klooster zou hebben gesticht waarvan echter nooit sporen van terug zijn gevonden), Drimmelen (1 van de bezienswaardigheden in Drimmelen is het Biesbosch Bezoekerscentrum Drimmelen van Staatsbosbeheer bij de Bergsche Maas) en Lage-Zwaluwe (tijdens carnaval Biesboschrakkersrijk geheten) koersten we naar de Moerdijkbrug alwaar de blonde kopman zijn 4e bergoverwinning noteerde op rij deze koers.
Herbert ging hierna direct door naar huis want hij moest ook nog even hockeyen op het middenveld deze middag en de overige mannen zijn toen via de Biesbosch teruggesneld naar het startpunt van vandaag: Casa di Terribele. Teruggesneld want Pim en Roelof wilden toch niet voor elkaar onder doen en met 35 gemiddeld kwamen we de bebouwde kom binnen gevlogen. Alwaar we na 2 uur 50 heerlijk met onze bolletjes in de tuin genoten van onze welverdiende versnaperingen.
Alles bij elkaar was het weer erg fijn om met ons clubje door het landschap te snellen en als bonus werd voor het eerst in de historie de doelstelling gehaald: 92 km in 31,4 gemiddeld met een gemiddelde hartslag van jawel: 74%. Het moet niet gekker worden……
En wil je de route nog gedetailleerder bekijken dan hieronder en zelfs misschien downloaden, kijk dan hier.
Mannen!
Mijn complimenten! De route ken ik, heb ik in mijn jonge jaren vaak gereden, maar … nog nooit met een gemiddelde boven de 31 km per uur. Zeker weten dat ik het niet bij 75% hartslag hou, denk ik.
In ruil hiervoor ben ik vanochtend vroeg om 7.15 uur op de Amerongse Berg van start gegaan voor een gezond stukje ochtendgymnastiek met de mountainbike! Inmiddels is de hele berg weer opgedroogd, dus in plaats van aanhoudend gekluun met de fiets door de modder zoals eind maart kon er nu door geknald worden.
De benen waren zo goed en het weer nog beter dat ik het rondje van 16 km twee keer gereden heb, in precies 1 uur en 40 minuten. Hartslag was gemiddeld 81% met een uitschieter naar 101%. Maar dat mag op de langste klim van ruim 1 km als je die per se met 15 per uur wilt nemen :-).
Onderweg tijdens de tweede ronde nog even in de remmen geknepen om honden-EHBO toe te passen. Man met een Duitse staander met een lam pootje. Het arme dier bleek een splinter in een voetzooltje te hebben. Gelukkig heb ik altijd mijn McGyver-zakmes bij me, met pincet. Dus met de nodige koekjes als afleiding heb ik de splinter er uit kunnen halen.
Hoe prachtig kunnen dieren zijn … bij het er uit halen beet de Duitse staander even heel zachtjes in mijn hand, zoals teefjes ook bij hun pups doen als waarschuwing en likte daarna gelijk mijn hand ten teken dat het goed was wat ik deed! Tja, afgezien van het sportieve gedeelte waar ik weer zeer tevreden over was, zijn dat onbetaalbare momenten, niet in geld uit te drukken …!!!
Komende zaterdag ben ik er weer bij, of het moet qua weer zaterdag super zijn en zondag bagger. Mogelijk dat de verleiding om dan buiten te gaan rijden toch te groot wordt.
Jacco, doe maar weer eens een vette klimles met dito beats er in. Lange versie van We come one van Faithless, The Power van Snap en meer van dat soort housebeats, lijkt me wel wat. Heb tijdens de live-band spinning marathon al mijn rock-genen voldoende kunnen bevredigen.
Grietz,
The Ardvark
Lekker gereden en geplast. Gelukkig was het een volle blaas en geen afgeklemde zenuw, dan heb je weer zoveel uit te leggen. Het lekkerste plas je toch in de natuur, geen gezeur over ondergespatte toiletpotranden. Prima catering van Casa di Terribele voor en na de rit. Zo wil ik er nog wel 25 doen dit seizoen. Was Herbert nog op tijd voor de wedstrijd?
Ja, vrijwel op tijd voor de wedstrijd. Wel even samen met een motoragent een formuliertje ingevuld op basis waarvan, zoals mij is duidelijk gemaakt, een officier van Justitie mag bepalen wat mijn tegenprestatie wordt voor (gelukkig net géén) 50km te hard rijden. 🙁
PS. Mijn les; ik had dit geld beter kunnen investeren in een snellere fiets … 😉