Volle bak !
Wat een geweldige opkomst, het heeft er alle schijn van dat mijn emailbombardement van afgelopen week zijn vruchten heeft afgeworpen.
20 enthousiastelingen (en dus moest Clyde helaas als laatste een uurtje in de fitnessruimte voordat hij kon gaan zumba-en, want we hebben nou eenmaal maar 19 fietsen) en dan waren de vaste krachten zoals Roy (maar wel zijn vrouw dankzij opa en oma maar daarover later meer), Ard (lekker headbangend op Texel en volgende week ook al niet present), Eric (maar zijn vrouw kwam wel naar zumbales, hoe zit dat daar thuis…) en Marjolein (zeker bij Anne in de kappersstoel) er niet eens bij. Kortom in 1 woord: geweldig !
Zoals ik donderdag al had laten weten: “het heeft er alle schijn van dat het weer een lekker intervallesje wordt geschikt voor iedereen: van paardenliefhebsters en boodschapverslaafden tot Zumba-prinsessen en kletsmajoren aan toe”. En dat klopte. Thema van de les was hyperbool deze week, want er zijn verschillende redenen om een hyperbool te gebruiken, meestal is het om iets sterk uit te drukken. En dat paste wel bij deze les: een beetje rustig opwarmen met Jamie en daarna resp een klim van 10, 10,5 en 7,5 minuten, afgewisseld met lekker bergje-af hoog tempo en bergje-af sprintjes. Alles zat er weer in: jumps, zittende en staande klim, hoog/laag, runnings en dat allemaal als voorbereiding op onze spinningmarathon op 16 april as. Heeft iedereen zich daar voor al opgegeven, live muziek van de band van Arno afgewisseld met de zwoele klanken van de cd-speler en dat 2 uur lang. Maar dit terzijde.
Na een lekker kopje koffie zijn we dus met 19 man gestart. Ben gelijk even op mijn persoonsverwisseling van vorige week gewezen maar Carole is niet Bertine en Carola is geen Carola en Sandra is gewoon Sandra. Volgens mij haal ik ze nog steeds door elkaar dus volgende maar naambordjes voor deze alzheimerpatient. Leen (is het nou leen@bijlonline,nl, zo niet dan krijg jij dit dus nooit te zien, zo ja dan ok) als laatste aangeschoven met zijn bonuskaart nog in de hand en wonder boven wonder schoof Leo ook weer eens aan na maandenlange vertragingstechnieken en uitsteltactieken. Hulde en nou volhouden Leo ! Sheila nam de honneurs waar van Roy want die lag nog in een delirium met de boys uit de Alblasserwaard maar opa en oma passen geloof ik elk weekend op dus ze was er gewoon bij. Ook Ad was er weer bij na een vervelende week dus die kon even lekker een uurtje het verstand op nul zetten wat bij een aantal deelnemers een structurele aangelegenheid is. Onze schilder Maarten was even van de ladder afgekomen waar hij al weken op stond en kwam na een aantal weken ook weer eens langs en Daphne nam de honneurs waar voor Ard en chapeau meissie want gisteravond ook al gespind en nu weer. Ze was wel lekker rustig ……
En voor de rest de vaste bunch waarover al veel te veel is gezegd behalve dat er onder het motto “wintersport” volgende week door drie leden een EPO-tochtje wordt ondernomen richting de Alpen om zo tot nog grotere prestaties te komen op de zaterdagmorgen en andere tijdstippen (veelal ‘s avonds en ‘s nachts denk ik) doordeweeks. Aan ons dus om volgende week nog even de beuk erin te gooien om deze slinkse beslommeringen een halt toe te roepen en ze er over 2 weken helemaal vanaf te fietsen.
De les: zoals gezegd een intervalles met het zwaartepunt in het midden met 2 lange klims en als toetje een 3 minuten durende klim met sprint omhoog. En wederom moet het gezegd worden: Johnny G zou trots zijn op jullie techniek, uithoudingsvermogen en inzet. Iedere week zie ik bij iedereen weer dat enorme plezier terug en hopelijk houden we dat nog maanden vol met elkaar.
Vanaf aanstaande donderdagavond staat de nieuwe les erop en het wordt (bij afwezigheid van Ard) een Nederlandse les, let op: dus niet alleen Nederlandstalig maar wel allemaal van eigen eigen bodem. Tot zaterdag 3 april 10.00, eerder mag ook voor een kopje koffie, inschrijven en een lekker bijklets gesprek.
Lekker lesje hoor Jacco, ik heb het gevoel dat ik zonder problemen de mont ventoux op kan na al dat geklim. maar……… ja, tis niet te geloven maar er is een maar… Wat zitten we toch raar in een hoekje gepropt met z’n allen. Het is nogal benauwd. Halverwege de les adem je alleen elkaars stoom nog maar in. Kunnen we die fietsen voor de les niet gewoon opstellen in de zaal en na afloop weer terug zetten in de hoek?
Lieve lezers, spinners en Jaxiting volgers,
Voor diegene die het nog niet door hebben, het is onze blonde vriend in het geheel niet te doen om het spinnen, de muziek, de koffie en wat diens meer zij. Het is Jaxiting alleen maar te doen om ontdekt te worden voor zijn echte talent. Dagen voorbereiding voor één spinningles, het lesje zelf EN DAN mag hij eindelijk weer z’n ware ding doen, ons vermaken met zijn proza!
Helemaal mee eens, krijg zelf ook een beetje last van claustrofobie en dan zit mijn hoofd ook bijna nog klem tegen het plafond, kun je nagaan hoeveel zuurstof ik krijg. Ik zal het met Arno overleggen of we de opstelling iets ruimer kunnen maken voortaan, moet geen probleem zijn denk ik, zeker als we alles na de les weer in elkaar schuiven.
Goede tip en tot zaterdag en fijn dat je het een lekker lesje vond, na volgende week rijd je de Mount Everest nog op……