Vandaag is de voor bereiding op de Ronde van Vlaanderen begonnen.
Roy en Franco hebben me dan toch zo ver gekregen. Na een jaar vol ontwijken, ontkennen en ontzettend nee zeggen is het er dan toch van gekomen: ik ga de Ronde van Vlaanderen rijden.
Na zijn val in april jl. is Franco eindelijk weer in the running en om zijn wonderbaarlijke herstel luister bij te zetten, heeft hij zich als doel gesteld om precies een jaar later op 2 april 2016 aan de langste afstand van deze cyclo mee te doen.
Ik zeg met opzet langste afstand want naast het onvermijdelijke gestuiter over de kasseien, de zeer lastige beklimmingen zoals de Ouwe Kwaremont, Patersberg, Koppenberg en de Taaienberg, en het vaak verschrikkelijke weer, is met name de afstand waarom ik jarenlang de RvV heb gemeden.
Bijna 240 kilometer, om precies te zijn 239, telt deze eendaagse (!) toertocht. Let op: mijn langste afstand ooit gereden is 185 kilometer. Weliswaar tijdens de Marmotte met zijn 5000 hoogtemeters dus wellicht gaat het nog meevallen.
Kortom: het eerste doel voor 2016 is weer gesteld dus vandaag zijn we maar gelijk begonnen met een wat langer zondagmorgenritje dan normaal. Ruim 4 uur over de modderige wegen van Brabant gereden waarvan enkele ook nog onverhard waren. Dus na 125 kilometer maar een foto gemaakt van de fietsmannetjes op weg naar de Ronde van Vlaanderen…En, het is bijna niet te geloven: in D1 !
